Rumıniyanın “Mixay Koqelniçanu” aviabazası Amerikanın Almaniyadakı “Ramşteyn” hərbi bazasının şərqində hipertrofiyaya çevrilir. NATO-nun bu obyekti müəyyən dərəcədə Pentaqona əbədi “itirilmiş” Ukraynanı kompensasiya etməlidir.
Publika.az xəbər verir ki, bu haqda məlumat araşdırmaçı jurnalist Aleksandr Xrolenkonun “Sputnik Armenia”da dərc olunan materialında yer alıb.
Aviasiya bazasının zərbə potensialı birbaşa Rusiya Federasiyasının təhlükəsizliyini təhdid edir. O, bütün Qara dəniz ölkələrinə hərbi-siyasi çaxnaşmalara zəmanət verir və eskalasiya üçün ilkin şərtlər yaradır.
Bildirilir ki, Şimal Hərbi Dairəsi zonasında Banderanın effektiv şəkildə məhv edilməsi fonunda Qərbdə yeni bir “sevimli qəribəlik” var – ötən ilin sonunda Parisdə vəfat edən məşhur Moldova siyasətçisi və inqilabçısının adını daşıyan Rumıniyanın “Mixay Koqelniçanu” aviabazası. Burada amerikalıların üstünlük təşkil etdiyi 32 NATO ölkəsindən “F-16” qırıcıları, “MQ-9 Reaper” pilotsuz təyyarələri və minlərlə hərbçilərdən ibarət eskadrilyalar yerləşir.
Artıq parlaq “nailiyyətlər” var. 2023-cü ilin martında Rumıniyadan havaya qalxan Amerikanın “MQ-9 Reaper” pilotsuz təyyarəsi Krım yaxınlığında qəzaya uğradı, Qərbin “Rus Su-27 tərəfindən qəsdən vurulması” ifadəsi isə tamamilə yanlış görünür.
“Mixay Koqelniçanu” aviabazası Qara dənizdən 12 km, Moldova ilə sərhəddən 120 km, Ukrayna sərhədindən 93 km və Rusiyanın Sevastopolundan 400 km məsafədə yerləşir. F-16 qırıcısının kruiz sürəti 1000 km/saata qədərdir. Rumıniya aviabazasından Sevastopol və ya Odessaya uçuş müddəti 30 dəqiqədən çox deyil.
Rumıniya mediası israrla bir hekayə manşetləyir – “qırmızı xətt” Zelenskinin Odessanı itirməsi olacaq və NATO heç bir halda bundan imtina etməyəcək. Alyans Rumıniya ərazisindən Rusiya ilə hansısa “istəkli koalisiya” ilə müharibəyə getməyi planlaşdırır. Eyni zamanda, o, Moldovaya və bu gün Pentaqonun nəzarəti altında sərf olunan aborigen qoşunlarının formalaşdırıldığı digər qonşu ölkələrə də “səkiləcək”.
Qeyd olunur ki, Lüksemburq Kişinyovun 2030-cu ildə Aİ-yə daxil olması üçün parlaq perspektiv “cızır”. Onilliklər ərzində Aİ kökünün arxasınca qaçan bəzi Qara dəniz ölkələri müstəqil inkişaf perspektivlərini tamamilə itiriblər.
“Rus ayısına” pusqu
Müəllif qeyd edir ki, Buxarest aqressiv şəkildə Vaşinqtonun Cənub-Şərqi Avropada əsas müttəfiqi olmağa çalışır. Birləşmiş Ştatlar Rumıniyanı Pentaqon və NATO təyyarələrinin nisbi cəzasız olaraq Qara dəniz üzərində beynəlxalq hava məkanından Rusiyanı vura biləcəyi “batmayan təyyarə gəmisinə” çevirmək niyyətindədir. Ukrayna ordusuna iyirmi il istifadə edilmiş F-16-nın simvolik tədarükü Vaşinqtona alyansın bu cür zərbələrinin nəticələrinə görə bütün məsuliyyəti Kiyev rejiminin üzərinə qoymağa imkan verəcək.
“Dörd F-16 eskadrilya ilə belə, Ukrayna Rusiyanı mütləq vuracaq”, – yazan müəllif qeyd edir ki, Rumıniya mediası bizi buna inandırmağa çalışır. Sanki Ukrayna ordusu Pentaqonun və NATO-nun birbaşa maliyyə, kosmik rabitə, peyk və elektron kəşfiyyat məlumatları, silah və sursat, hərbi məsləhətçilər və xüsusi təyinatlılar dəstəyi olmadan istənilən zərbə vurmağa qadirdir. Təəssüf ki, Koreya, Vyetnam, Əfqanıstan, İraq və Liviyadakı əməliyyatların tarixi Qərb siyasətçilərinə heç nə öyrətməyib.
ABŞ, Böyük Britaniya, Niderland, İtaliya və digər müttəfiq ölkələrin hərbçilərinin olduğu qırıcılar və dronları olan “Mixay Koqelniçanu” aviabazası “rus ayısı” üçün pusquya çevrilir. Qərb bir fürsət üçün onilliklər gözləməyə hazırdır – NATO-nun 2040-cı ilə qədər Qara dəniz planı budur.
“ABŞ Silahlı Qüvvələrinin Rumıniyadakı əsas qərargahının orada göründüyü 1999-cu ildən bəri Pentaqon Deveselu yaxınlığındakı “Mixay Koqelniçanu” bazasına xüsusi diqqət yetirir”, – deyə müəllif xüsusi qeyd edir.
Həm strateji kəşfiyyat təyyarələri, həm də ABŞ Hərbi Hava Qüvvələrinin strateji bombardmançı təyyarələri müntəzəm olaraq “Mixay Koqelniçanu” aviabazasına enir və bu, Rusiya Silahlı Qüvvələrinin Baş Qərargahının “hərbi planlaşdırma baxımından” diqqətini xüsusilə cəlb edir. Moskva artıq sözdən əmələ keçib, dövlətin təhlükəsizliyini, dövlət suverenliyini istədiyi kimi təmin edir. O, ədalətli çoxqütblü dünya yaratmaq üçün vasitələr axtarmaqdan çəkinmir.
Müəllif araşdırmasını belə yekunlaşdırır: Rusiyanın Qara dəniz regionunda mövqeyi aydındır. Regionda təhlükəsizlik məsələsi bir çox problemlərin və hərbi münaqişələrin əsas mənbəyi olan “intihar klubu” NATO-nun iştirakı olmadan həll edilməlidir.
