Xalqları bir-birinə bağlayan ən möhkəm tellərdən biri onların ortaq tarixi, etnik kökləri və dilləridir. İnsanlar təkcə coğrafi sərhədlərlə deyil, həm də mənəvi və mədəni bağlarla birləşirlər. Bizim xalqların da bir çoxunun eyni kökdən, eyni tarixdən qaynaqlanması onları bir-birinə yaxınlaşdırır, dostluq və qardaşlıq münasibətlərinin əsasını qoyur.Ortaq tarix – birliyimizin təməlidir.
Tarix xalqın kimliyini müəyyənləşdirən ən vacib amillərdəndir. Bizim ortaq tariximiz min illər öncəyə gedib çıxır. Əcdadlarımız eyni torpaqlarda yaşamış, eyni düşmənlərlə mübarizə aparmış, oxşar dəyərlər formalaşdırmışlar. Qədim türk xalqları, oğuz tayfaları və digər etnik qruplar eyni mənəvi kökdən qidalanmış, eyni idealları bölüşmüşlər.Bu ortaq keçmiş bizə yalnız qürur deyil, həm də məsuliyyət verir – çünki tariximizi yaşatmaq, gələcək nəsillərə ötürmək hər birimizin borcudur.Etnik köklər – bir qan, bir soy, bir ruhdur.
Etnik kök xalqların milli mənsubiyyətini və mənəvi birliyini ifadə edir. Biz eyni soydan gəlmişik, bu da bizi bir ailə kimi birləşdirir. Adət-ənənələrimiz, toy və bayramlarımız, xalq oyunlarımız və geyimlərimiz bir-birinə çox bənzəyir.
Dil – qardaş xalqları birləşdirən körpüdür.Dil xalqlar arasında ən güclü ünsiyyət vasitəsidir. Bizim dillərimiz eyni kökdən — türk dilləri ailəsindən gəlir. Bu, o deməkdir ki, Azərbaycan, Türkiyə, Qazaxıstan, Qırğızıstan, Türkmənistan, Özbəkistan və digər qardaş xalqlar bir-birini az-çox başa düşə bilir.
Dil yalnız ünsiyyət vasitəsi deyil, həm də milli düşüncənin, mədəniyyətin daşıyıcısıdır. Eyni kökdən olan dillər insanların bir-birini anlamağını asanlaşdırır, ortaq mədəni əlaqələri gücləndirir.
Bizi birləşdirən bu dəyərlər bu gün də böyük əhəmiyyət kəsb edir. Müasir dövrdə xalqlar arasında dostluq və əməkdaşlıq münasibətlərinin möhkəmlənməsi üçün ortaq tarix və dil çox vacibdir. Biz bir-birimizə dəstək olmalı, bu birliyi qoruyub gələcək nəsillərə ötürməliyik.
Bu gün türk dövlətləri arasında siyasi, iqtisadi və mədəni əməkdaşlıq da məhz bu ortaq köklərə əsaslanır. Bu, xalqlar arasında həmrəyliyin və qarşılıqlı hörmətin göstəricisidir.Nəticə etibarilə, ortaq tariximiz, etnik köklərimiz və dillərimiz bizi yalnız qonşu və dost xalqlar etmir, həm də bir ailə kimi birləşdirir. Biz eyni ağacın budaqları, eyni torpağın övladlarıyıq. Bu birliyi qorumaq, daha da möhkəmləndirmək hər birimizin borcudur. Çünki kökünü unudan millət gələcəyini də itirər. Biz isə kökümüzlə, tariximizlə, dilimizlə fəxr etməli və bu irsi daim yaşatmalıyıq.
Baki Qızlar Universiteti tələbəsi Xudaşlı Ləman
Nəsimi rayon gənci
